Si Nuan

“สีนวล”, เข็มกลัด, 2018

วัสดุ: ภาพถ่าย, ขันเหล็ก, ฟันจระเข้, เศษโลหะสำริด, ลวดเหล็ก, สีอะคริลิค

สีนวลตายในวัด

จะว่าตายในวัดก็ไม่ใช่ซะทีเดียว เพราะจริงๆแล้วเป็นสวนสัตว์เกือบร้างที่อยู่ในวัดป่า

ชาวบ้านเห็นพ้องต้องกันว่าสีนวลแก่แล้ว และเดือนที่ผ่านมาอากาศก็หนาวเย็นมาก มันเป็นธรรมชาติ

ซากสีนวลนอนรอการชำแหละที่ท้ายวัด

บนหัวที่มีแต่หนังหุ้มกระดูก บริเวณใต้ตาซ้าย มีโพรงขนาดใหญ่เกือบเท่าข้อมือ มองเห็นกระดูกผุและเนื้อเน่า

เด็กวัยรุ่นคะนองชอบขว้างก้อนหิน และแทงไม้ลงในบ่อเพื่อให้ถูกจระเข้

หลักฐานมีให้เห็นทั้งหินและไม้ท่อนใหญ่เล็กเกลื่อนบ่อ

สีนวลและสัตว์อื่นๆมาอยู่ในวัดได้อย่างไร

นั่นเป็นเรื่องยาวที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาชุมชน

ใครๆก็ปรารถนาดี

และสัตว์ที่ถูกขังไว้เหล่านี้ก็มีความจำเป็นต่อการศึกษาของเด็กๆ

ส่วนการตายของสีนวลนั้น

มันเป็นธรรมชาติ

ฤดี ตันเจริญ

01 กรกฎาคม 2561

Detail of “Si Nuan”

Brooch, 2018

Material: photograph, steel container, crocodile tooth, bronze, steel wire, acrylic paint

Si Nuan died in a temple. Actually, rather than a temple, it was an almost abandoned zoo in a temple.

The villagers agreed that Si Nuan was old and the previous months were very cold. It was natural that the weak Si Nuan couldn’t survive.

The carcass laid down waited for the dissection. On the scrawny head, beneath the left eye, there was a large cavity almost a wrist size. Rotten flesh and bone were visible through it.

The fiery teenagers often threw rocks and pricked twigs into the pond, aimed to hit the crocodiles. Varies sizes of stones and twigs scattered around the pound were the evidences.

How Si Nuan and the other animals came to live in the temple was a long story involved with the development of the village.

Everyone has their good reasons.

Those animals in captive were necessary for the children’s education.

And the death of Si Nuan was, of course, natural.

Rudee Tancharoen

July 01, 2018